Kışın karlarla kaplı ovada yürürken ayaklarımın altında karı üzerinden adımlarımca temizlenmiş gri otlara baktım. Yazın yeniden yeşilleneceklerdi. Biz insanlarda öyle olsak nolurdu acaba dedim...
"Kış yaklaşırken kendimizi toprağın altındaki sığnaklara atar orada uygun bi yerde uyur ve bir ot gibi kuru kalırdık. Yazın uyanırdık bi bakmışız bazılarımızı kurtlar yemiş, bazı sığnaklar yıkılmış, bazılarına vahşi hayvanlar giriş yolu bulmuş. Sığnaktan cıkıp diğerlerine bakıyoruz, çoğu yoklar. Üzülüyoruz. Sonra tabi teknoloji ilerler. Kışın bizi kurumaktan korumak için özel elbiseler icad ederiz. Bu elbiselerin maliyeti çok pahalı olsun. O yüzden sadece ordumuza giydirebiliyoruz olsun. Neyse, kışın uykuya dalıyoruz. Büyük devletler küçüklerin sığnaklarına o elbiseli ordularıyla saldırıp yokediyorlar. sığnaklara girip herkesi yakıyorlar. Dünya siyasi haritası her ilkbaharda bu sebepten değişiyor. İnsanlar uykuya dalarken ölecekmiş gibi vedalaşıyor."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder